Begin november zijn de bisschop-referent voor het katholiek onderwijs in Nederland, Mgr. dr. Jan W.M. Hendriks, en de voorzitter van de Nederlandse Katholieke Schoolraad, diaken drs. Titus G.W. Frankemölle, in Rome geweest voor het periodiek werkoverleg met de leiding van het dicasterie voor cultuur en educatie.
Zij werden hartelijk ontvangen door de nieuwe secretaris van het dicasterie, aartsbisschop Mgr. dr. Carlo M. Polvani. De secretaris was zeer geïnteresseerd in het wel en wee van het katholiek onderwijs in Nederland en toonde zich erg ingenomen met het inkijkje in de werkzaamheden van de bisschoppelijk gedelegeerden voor het katholiek onderwijs en met de eerste vijf onderwijsbrieven van het Officium Educationis.
Voorafgaand aan het werkoverleg zijn Mgr. Jan Hendriks en diaken Titus Frankemölle aanwezig geweest bij de audiëntie met paus Leo XIV. Zij hebben graag van de gelegenheid gebruik gemaakt om persoonlijk kennis te maken met de nieuwe paus, hem de hand te schudden en te bedanken voor de net daarvoor verschenen apostolische brief ‘Nieuwe routekaarten van hoop ontwerpen’ (‘Disegnare nuove mappe di speranza’) ter gelegenheid van de 60e verjaardag van de conciliaire verklaring ‘Gravissimum educationis’:
“Zestig jaar na Gravissimum educationis en vijf jaar na het Pact [Wereldwijde Onderwijspact] daagt de geschiedenis ons met nieuwe urgentie uit. De snelle en ingrijpende veranderingen stellen kinderen, adolescenten en jongeren bloot aan ongekende kwetsbaarheid. Behouden is niet voldoende: we moeten een nieuwe impuls geven. Ik verzoek alle onderwijsinstellingen een nieuw tijdperk in te luiden dat de harten van de nieuwe generaties aanspreekt, door kennis en betekenis, competentie en verantwoordelijkheid, geloof en leven opnieuw samen te brengen (10.2).
Aan de zeven wegen [van het Wereldwijde Onderwijspact] voeg ik drie prioriteiten toe. De eerste betreft het innerlijke leven: jongeren vragen om diepgang; ze hebben behoefte aan ruimte voor stilte, onderscheiding, dialoog met het geweten en met God. De tweede betreft het digitale menselijke aspect: we leren hen verstandig omgaan met technologieën en AI, waarbij we de persoon boven het algoritme stellen en technische, emotionele, sociale, spirituele en ecologische intelligentie met elkaar in harmonie brengen. De derde betreft ongewapende en ontwapenende vrede: wij onderwijzen in geweldloze taal, verzoening, bruggen en geen muren; “Zalig zijn de vredestichters” (Mt 5,9) wordt de methode en inhoud van het leren (10.3).”
De hele tekst is te vinden via onze publicatiepagina of direct via deze link.
